Քաղաքը թրջվել է մինչև ոսկորները: Իսկ թաց քաղաքը զգացական է ու խոցելի։ Կամուրջները փխրուն են, փողոցները՝ մածուցիկ, մայթերը՝ բեկվող, անցորդները՝ ամպամած, ջրհորդանների երգն ունկնդիր չունի: Ջրափոսերի մեջ արտացոլվողը տամկությունն է, ու անձրևից լվացված տարածության մեջ դատարկված տեղերն ավելի տեսանելի են դարձել։ Ամեն ձայն կարծես սոսկ արձագանքն է մեկ այլ ձայնի։

Փոփոխությունների համատարած հանրային պահանջը և դրանց չիրականացումը մի կողմից և իշխանության ակնհայտ սպառվածությունը, անվտանգ ու կայուն զարգացում ապահովելու անկարողությունը մյուս կողմից, ցույց են տալիս մեր միակ ճիշտ ճանապարհը. պետք է ավարտել 3 խմբակցության քաղաքական իրականությունը Հայաստանում...

Երեկ պռոշյանցի կինն ասում էր, որ քասախցիների ակցիաներին չի միանա, հաջողություն է մաղթում իր հարևաններին, բայց ինքը Պռոշյանից է, իր հարցը լուծվել է։ Հետո, իրեն հակասելով, հավելում էր, որ իր պայքարի ժամանակ կոչ է արել բոլորին միանալ իրենց, որովհետև այդ հարցը (տրանսպորտի թանկացումը) կարող է բոլորին առնչվել:

Հարգելի՛ հայրենակիցներ, ձեր դատին եմ ներկայացնում ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի նոր լոգոն, որն առաջին հայացքից թվում է ընդամենը ինստիտուցիոնալ, չեզոք, վիզուալ տարր։ Իրականում, սակայն, այն պարունակում է դասական քաղաքական խորքային ենթատեքստ։ Լոգոն, որը նախապես ակնկալվում էր ներկայացնել գիտականությունն ու միջազգային գիտաճյուղերի նրբերանգները, այսօր ակնհայտորեն հիշեցնում է «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության դիզայնային կրկնօրինակը՝ գունային լուծումներով, տիպոգրաֆիկ մատուցմամբ և նույնիսկ սիմվոլիկ շեշտադրումներով։

Այն ինքնախոստովանական քարոզը, որ սկսել է գերագույն ապազգային տարրը իր և իր կադրերի տգիտության մասին, նրա հերթական մանիպուլյացիան է. նպատակը՝ հանրության ընկալումները փոխել առ իր թշնամահպատակություն և կետ առ կետ իրագործված արևմտաթուրքական ծրագիր: Ավելի ձեռնտու է՝ մարդիկ մտածեն, որ ինքը տգետ սխալական է, քան, որ ինքը թշնամական գործակալ է:

Տևական ժամանակ է՝ գերագույն դավաճանը դոզավորված ապուշություններ է դաշտ նետում։ Մաքուր ապուշություններ։

Իսկ դուք գիտե՞ք, որ «Խաղաղության համաձայնագիր» կոչվող տեքստում կա մի հոդված, որով կողմերը պարտավորվում են դատապարտել ազգամիջյան թշնամանք, խտրականություն, միմյանց տարածքային ամբողջականության և ինքնիշխանության դեմ ուղղված գոծողություններ, սեպարատիզմ և տեռորիզմ պարունակող կամ դրանք արդարացնող գործողությունները և հայտարարությունները։

Անթաքույց է, որ մարզական նախասիրություններով մենք, այդ թվում՝ տողերիս հեղինակը, օրիգինալ չենք: Այո, ֆուտբոլը մեր սիրելի մարզաձևն է, և բնական է, որ շատերի նման մենք էլ բուռն ենք արձագանքում, հատկապես, երբ ֆուտբոլի մեր ազգային հավաքականը ձախողվում է: Այո, երբ Հայաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականը խայտառակ պարտություններ է կրում, երբ ֆուտբոլում տոտալ ձախողումներ են, մենք պահանջում ենք թիմի գլխավոր մարզչի, ՀՖՖ նախագահի հրաժարականը ու ճիշտ ենք անում, նաև, մեղմ ասած, հաճախ «բմբլահան» ենք անում հավաքականի ֆուտբոլիստներին: Սա հասկանալի ու գուցե բնական է, շատ դեպքերում՝ միանգամայն հիմնավորված:

Պատկերացում կա, որ գերմանացիներն օրինապաշտ, ճշտապահ և չափից ավելի պատասխանատու ժողովուրդ են: Սխալ պատկերացում է, համենայն դեպս` Հայաստանում Գերմանիայի դեսպանության (German Embassy Yerevan) մասով:

Մի՛ մոռացիր, որ Իմ հետևորդները պետք է լինեն առանձնահատուկ ժողովուրդ` զատված ուրիշներից, տարբեր` ճանապարհներով, կյանքի տարբեր չափանիշներով ու սովորույթներով և այլ շարժառիթներից մղում ստացող: